Bir sonraki durağımız Tayland’ın Nakhon Ratchasima (Khorat) ilinde bulunan tarihi bir kasaba olan Phimai idi.

Antik kent

Tarihi Park

Geçmişte Phimai, Khmer İmparatorluğu döneminde önemli bir öneme sahipmiş. Merkezi tapınak Prasat Hin Phimai, Tayland’daki önemli bir Khmer yapısı ve eski bir Khmer anayolu üzerinden Angkor’a bağlı.

O dönemde Khmerler hala Hinduizm’i uygulasa da, Khorat bölgesi halkının 7. yüzyıldan beri Budizm’in takipçisi olması nedeniyle tapınak Budist geleneğine göre inşa edilmiş. Site, “Vimaya şehri” anlamına gelen Vimayapura olarak anılıyormuş ve sonunda Tayland’da Phimai adını almış.

Kral Jayavaman VI tarafından yaptırılan bu tapınak, aslında büyük Angkor Wat için ilham kaynağı olmuş! Bu, iki yapı arasındaki çarpıcı benzerliklerden görülebiliyor.

Ana pagodanın içinde kralın heykeli bulunuyor. Bir güvercin şimdi güneşin sıcaklığından uzakta, heykelin üzerinde güzelce dinleniyor:

Belki de o kuşun atalarından biri, diğer oymaların yanı sıra sitenin duvarlarına oyulmuştur:

Harabelerin bazı koridorlarında yürüyen Ece adında bir kız da gördük:

Sai Ngam

Ayrıca, Khmerler tarafından inşa edilmiş antik bir rezervuarın yakınındaki Sai Ngam’a da uğradık. Sai Ngam, Tayland’ın en büyük banyan ağacı ve gerçekten devasa. Banyan ağacı, başka bir ağaç veya yapı üzerinde yetişen ve aşağı sarkan kökleri her yere değdiğinde kök salan bir incir ağacı. Bu resimde gördüğünüz tek bir ağaç!

Elbette böylesine özel bir yerin içinde birçok türbe var: Banyan ağacı Budizm’de büyük önem taşıyor, çünkü Buda’nın bu ağacın serin gölgesinde meditasyon yaparken aydınlandığına inanılıyor.

Khorat şehri

Khorat, Phimai’ye en yakın büyük şehir olduğu için orada konakladık ve birkaç gün geçirdik.

Thao Suranari’nin Heykeli

Şehrin ana simgelerinden biri bu heykel. İlk gördüğümüzde, insanlar önünde dua ettiği için bir tanrıya ait olduğunu düşündük:

Sonradan 19. yüzyılda Khorat vali yardımcısının eşinin heykeli olduğunu öğrendik. Efsaneye göre, Thao Suranari 1826’da Lao ordusunun Siam’a (Tayland) yaptığı bir saldırı sırasında Khorat halkını savaş esiri olarak yakalanmaktan kurtarmış.

Yerel bir restoranda biraz Larb

Burada, Isaan ve Laos’un bir spesiyalitesi olan Larb’ı da denedik: Kıyılmış domuz veya dana eti, taze otlar, kuru soğan, taze soğan ve misket limonu, şeker, balık sosu ve acı biberden oluşan keskin bir sosun karışımıyla yapılıyor. Tüm bu unsurlar lezzetli bir tat oluşturuyor. Larb’ı, yapışkan pirinç (sticky rice; Türkçede yapışkan pirinç diye geçiyor), çiğ biber ve sarımsakla yedik.

Bu güzel yemeğin ardından sıradaki hedefimiz olan bir başka milli parka gitmek için hazırız!